معنای آیه
تفسیر
«خدا كسي است، كه هرچه روي زمين است، براي شما انسان ها آفريده، سپس به آسمان پرداخت و آن را به صورت هفت آسمان درآورد و او به خلقت هرچيزي داناست».
انسان به واسطه داشتن عقل و فكر، گاهي موجودات را تجزيه مي کند، گاهي ترکيب و گاهي اصلاً صورت طبيعت را عوض مي کند، تا خانه، لباس، وسايل بارکشي و سواري بسازد و با كندن دل زمين منابعش را استخراج مي کند.
اين آيه برای انسان عالی ترين ارزش قائل است؛ زيرا خلقت موجودات آسمانی و زمينی را برای او می داند؛ در آيه ديگر هم فرموده: «وَ سَخَّرَ لَکُم ما فی السَّماواتِ وَالاَرضَ: هر آنچه در آسمان ها و زمين است، مسخّر شما کرده است. (جاثيه 13)
ضمناً اين آيات دلالت دارند بر اين كه انسان جزئى از اجزاء كره زمين است و از آن جدا نمي شود، از همين زمين نشو و نما نموده، شروع به تطور نموده، مراحلی را طى مى كند، تا مى رسد به آنجايى كه خلقتى غير زمينی و غير مادّى مي شود. آن گاه وقتى به اين مرحله رسيد، فرشته مرگ او را بدون كم و كاست از بدنش مى گيرد و سپس اين موجود به سوى خداى سبحان که آفریدگار و پروردگارش بود بر مى گردد
تفسیر گوهر - تالیف دکتر رحمت الله قاضیان
شبهات