معنای آیه
تفسیر
سوره اعلیٰ در «مكّه» نازل شده و 19 آيه دارد. در اين سوره كه مي توان گفت عصاره مكتب انبياست، به توحيدى كه لايق ساحت اقدس الاهی باشد و نيز به تنزيه ذات متعاليه اش از اين كه نام مقدّسش با نامى ديگر ذكر شود، يا چيزى كه مستند اوست به غير او نسبت دهند، مثلا كسى ديگر را در خلقت و تدبير و رزق شريك او بدانند و نیز به عوامل سعادت و شقاوت مؤمنان و كافران اشاره مي كند و در پايان مي فرمايد: اين مطالب در صحف ابراهيم و موسيٰ هم آمده است.
پيامبر اكرم (ص) فرموده: هر كس سوره اعليٰ را بخواند، خداوند به عدد هر حرفي كه بر ابراهيم (ع) و موسيٰ (ع) و محمّد (ص) نازل كرده ده حسنه به او عطا فرمايد. (مجمع)
و امام صادق (ع) فرموده: كسي كه سوره اعليٰ را در فرائض يا نوافل بخواند، روز قيامت به اوگفته شود: از هر در بهشت خواهي وارد شو. (مجمع)
در اين آيه به پيامبر اكرم (ص) مي فرمايد: نام پروردگار بلند مرتبه ات را منزّه دار. يعني هر وقت نام پروردگارت را مي بري، نام چيز ديگري چون بت ها به زبان نياور و اموري كه مختصّ خداست همچون خلقت، زنده كردن، ميراندن، روزي دادن را به ديگري نسبت نده و نيز خدا را از هر چيزي چون ظلم، جهل، عجز، غفلت و غيره، كه لايق ساحت قدسش نيست، منزّه و مقدّس بدار.
تعبير به «اعليٰ» بيانگر اين حقيقت است، كه خدا از هر كس و هر چيز و از هر عُلُوّي كه تصوّر شود برتر است.
روايت شده، كه چون آيه : «فَسَبِّح بِاسمِ رَبِّكَ العَظيمِ» نازل شد، رسول خدا (ص) فرمود: آن را در ركوعتان قرار دهيد؛ و چون «سَبِّحِ اسمَ رَبِّكَ الاَعليٰ» نازل شد فرمود: آن را در سجودتان قرار دهيد. (مجمع)
تسبيحِ نام خدا، يعنى نه فقط براى خدا شريك قائل نشويم، بلكه نام ديگران را هم رديف نام خدا قرار ندهيم. چنان كه منافقين مى گفتند: «به نام خدا و به نام خلق قهرمان ايران»
اينجا مى فرمايد: اسم خدا را منزّه بدان. در جاى ديگر فرموده است: «لاتَجْعَلُوا دُعاءَ الرَّسُولِ بَيْنَكُمْ كَدُعاءِ بَعْضِكُمْ بَعْضاً» نام پيامبر را مثل نامهاى خودتان ساده نبريد». (سوره نور 63)
تفسیر گوهر - تالیف دکتر رحمت الله قاضیان
شبهات