اللَّهُ يَسْتَهْزِئُ بِهِمْ وَيَمُدُّهُمْ فِي طُغْيَانِهِمْ يَعْمَهُونَ

معنای آیه

خدا [است که‌] ریشخندشان می‌کند، و آنان را در طغیانشان فرو می‌گذارد تا سرگردان شوند

تفسیر

و چون هر حقيقتي به منافقين عرضه مي شود، به تفسير منفي آن پرداخته و آن را مسخره مي كنند؛ در واقع اين خداست، كه آن ها را مسخره مي کند و فرصتشان مي دهد، تا در طغيان خود حيران بمانند».

در حديث است، در حالي كه منافقان در آتش ‏اند دري از بهشت به رويشان باز مي شود؛ و چون به جانب آن در مي شتابند تا وارد بهشت شوند، به رويشان بسته مي شود؛ آن گاه دري ديگر از بهشت به رويشان باز مي شود و چون به جانب آن در هم مي شتابند، آن هم به رويشان بسته مي شود و همين طور...؛ و بدينسان خدا آن ها را مسخره مي کند. (مجمع)

امام رضا (ع) در تفسير اين آيه مى‏ فرمايد: خداوند، اهل مكر و خدعه و استهزا نيست، لكن جزاى مكر و استهزاى آنان را مى‏ دهد. (نورالثّقلين)

رسول خدا (ص) فرموده است: خداوند در روز قيامت به منافقان اجازه مي دهد، كه از پي مؤمنان به راه بهشت بروند؛‌ و چون به در بهشت رسند‌ و به زيبايي بهشت و حور و قصور و اشجار و انهار و ميوه ها و انواع نعمت ها بنگرند، نگهبانان آن ها را از ورود به بهشت باز دارند‌ و به جهنّم فرستند؛ پس منافقان به درگاه خداوند عرض مي كنند: خدايا، حال كه دانستي، ما اهل جهنّميم، چرا گذاشتي ما تا درِ بهشت برويم و نعمت هاي آنجا را ببينيم؟ خطاب رسد:‌ اين جزاي استهزايي است، كه در دنيا به مؤمنان مي كرديد.‌ (تفسير ابوالفتوح)

تفسیر گوهر - تالیف دکتر رحمت الله قاضیان

شبهات