سوره همزه

سوره همزه ( 9 )

فِي عَمَدٍ مُّمَدَّدَةٍ



پخش قاری سوره شماره آیه
محمد صدیق منشاوی سوره همزه 9
عبدالباسط محمد عبدالصمد سوره همزه 9
محمود خلیل الحصری سوره همزه 9
پخش قاری شماره صفحه ردیف
مصطفی اسماعیل 601 1
محمد صدیق منشاوی 601 2
- - - - 3

معنای آیه

[آتشی که‌] در ستونهایی دراز است.


تفسیر

در ستون هاي كشيده و طولاني.

بعضي گفته اند:‌ شعله هاي سوزان جهنّم به صورت ستون هاي طولاني بر آن ها مسلّط مي شود. بعضي گفته اند: اشاره به ميخ هاي بزرگي است كه جهنّميان را با آن ها ميخ كوب مي كنند؛ بعضي گفته اند: ميخ هاي بزرگي هستند، كه درهاي جهنّم را با آن ها محكم بسته اند.

امام باقر(ع) فرموده: كفّار و مشركين، اهل توحيد گنهکار در آتش را سرزنش مي كنند،‌ كه خدا بين ما و شما فرقي نگذاشت. در اين هنگام خداي تعاليٰ براي اهل توحيد غيرت مي كند و به ملائكه دستور مي دهد: اهل توحيد را شفاعت كنيد، آنان هركس را، كه خدا خواسته باشد شفاعت مي كنند؛‌ آن گاه به انبيا دستور مي دهد، شفاعت كنيد، آنان هم هر كسي را كه خدا خواسته باشند شفاعت مي كنند؛ سپس به مؤمنين دستور مي دهد شفاعت كنيد، مؤمنين نيز هركس را كه خدا خواسته باشد شفاعت مي كنند. آن گاه خداي تعاليٰ مي فرمايد: من از همه اينان مهربان ترم، به رحمت من از آتش خارج شويد و همه موحّدان بيرون مي آيند. سپس عمد كشيده مي شود و راه نجات به روي كفّار و مشركين مي بندد‌ و به خدا سوگند كه خلود از اينجا شروع مي شود. (مجمع البيان)

از نظر اسلام مال را اگر در دل رسوخ نكند و انسان بتواند از آن براي رفع نيازهاي خود و كمك به نيازمندان استفاده كند، وسيله اي است براي قرب خدا و تحصيل بهشت.

اميرمؤمنان (ع) فرمود: «اَلسُّكرُ اَربَعُ سُكراتٍ: سُكرُ الشَّرابِ وَ سُكرُ المالِ و سُكرُ النَّومِ وَ سُكرُ المُلكِ: مستى چهار گونه است: مستى شراب، مستى مال، مستى خواب و مستى قدرت». (بحار جلد 73 صفحه 142)

امام صادق (ع) فرمود: «اِن كانَ الحَسناتُ حَقًّا فَالجَمعُ لِماذا؟ وَ اِن كانَ الخَلفُ مِن اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ حَقًّا فَالبُخلُ لِماذا؟: اگر حسنات حق است و به آن ايمان داريم، جمع مال براى چيست؟ (چرا در راه خدا انفاق نكنيم) و اگر پاداش و جبران الاهى حق است، بخل براى چيست؟». (نورالثقلین)

از اميرمؤمنان (ع) سؤال كردند: «مَن اَعظَمُ النّاسُ حَسرَةً؟: چه كسى حسرتش از همه بيشتر است؟» فرمود: «مَن رَأىٰ مَالَه فى ميزانِ غَيرِهِ وَ اَدخَلَهُ اللهُ بِهِ النّارَ وَ اَدخَلَ وارِثَهُ بِهِ الجَنَّةَ: كسى كه اموال خود را در ترازوى سنجش اعمال ديگران ببيند، خدا او را به خاطر اموالش وارد دوزخ كند، و وارث او را به خاطر آن وارد بهشت سازد». (بحارالانوار جلد 73 صفحه 142)

خداوندا! ما را از مستى مال و مقام و دنيا و شهوات حفظ كن.

تفسیر گوهر - تالیف دکتر رحمت الله قاضیان



شبهات