سوره ماعون

سوره ماعون ( 7 )

وَيَمْنَعُونَ الْمَاعُونَ



پخش قاری سوره شماره آیه
محمد صدیق منشاوی سوره ماعون 7
عبدالباسط محمد عبدالصمد سوره ماعون 7
محمود خلیل الحصری سوره ماعون 7
پخش قاری شماره صفحه ردیف
مصطفی اسماعیل 602 1
محمد صدیق منشاوی 602 2
- - - - 3

معنای آیه

و از [دادن‌] زکات [و وسایل و مایحتاج خانه‌] خودداری می‌ورزند


تفسیر

و بالاخره مي فرمايد: اين تكذيب كنندگان دين، ديگران را از ضروريات زندگي منع مي ‏كنند.

امام صادق (ع) فرمود: «هُوَ القَرضُ يُقرِضُهُ وَالمَتاعُ يُعيرُهُ وَالمَعروفُ يَصنَعُهُ: ماعون قرضي است كه انسان به ديگري مي دهد و وسايل زندگي است، كه به عنوان عاريه در اختيار ديگران مي گذارد وكمك ها و كارهاي خيري است كه انسان انجام مي دهد. (نورالثّقلين)

پيامبر اكرم (ص) فرموده: «مَن مَنَعَ الماعونَ جارَهُ مَنَعَهُ اللهُ خَيرَهُ يَومَ القِيامَةِ وَ وَكَلَهُ اِلىٰ نَفسِهِ وَ مَن وَكَلَهُ اِلىٰ نَفسِهِ فَما اَسوَءَ حالُهُ: كسي كه وسائل ضروري و كوچك را از همسايه ‏اش دريغ دارد، خداوند او را از خير خود، در قيامت منع مي‏ كند و او را به حال خود وا مي‏ گذارد و هر كس خدا او را به خود واگذارد، چه بد حالي دارد؟ (نورالثّقلين)

امام صادق ع به يكى از يارانش به نام زراره فرمود: «مَن عَمَلَ لِلنّاسِ كانَ ثَوابُهُ عَلَى النِاسِ، يا زرارَه، كُلُّ رِياءٍ شِركٌ: كسى كه براى مردم عمل كند ثوابش بر مردم است، اى زراره! هر ريايى شرك است: (وسائل؛ 1/49)

پيامبر اكرم (ص) فرموده: «اِنَّ المُرائى يُدعىٰ يَومَ القِيامَةِ بِاَربَعَةِ اَسماءٍ: يا كافِر، يا فاجِر، يا غادِر، يا خاسِر، حَبَطَ عَمَلَكَ وَ بَطَلَ اَجرُكَ، فَلاخَلاصَ لَكَ اليَومُ، فَالتَمِس اَجرَكَ مِمَّن كُنتَ تَعمَلُ لَهُ: شخص رياكار در روز قيامت با چهار نام خوانده مى‏ شود: اى كافر! اى فاجر! اى حيله‏ گر! و اى زيانكار، عملت نابود شد و اجرت باطل گشت، امروز هيچ راه نجاتى ندارى، پاداشت را از كسى بخواه كه برایش کار كردى». (وسائل 1/51).

امام باقر (ع) فرمود: «هيچ كس نيست مگر آن كه دوست دارد خوبى ‏هايش در مردم ظاهر شود، به شرط آن كه از ابتدا نيّت او مردم نباشد. «اذا لم يكن صنع ذلك لذلك». (كافى، ج 2، ص 297)

در حديث است: «مَن اَخلَصَ لِلّهِ اَربَعينَ صَباحًا ظَهَرَت يَنابِيعَ الحِكمَةِ مِن قَلبِهِ اِلىٰ لِسانِهِ: هركس چهل روز خود را برای خدا خالص كند، چشمه‏ هاى حكمت از قلبش به زبانش جارى مى‏ شود». (جامع الاخبار، ص 94)

تفسیر گوهر - تالیف دکتر رحمت الله قاضیان



شبهات